GAZİANTEP’te, 1 sene evvel geçirdiği trafik kazası dolayısıyla sağlıklı bacağını kaybeden lise öğrencisi Ceren Özçelik (16), hangi eğitim bilimi hayatından hangi da çokça sevdiği voleyboldan vazgeçti. Oturarak Uçan Top Avrat Milli Takımı’na seçilip, Aksaray’daki kampta arak döken Özçelik, “Spor düzenlemek beni hayatta tutuyor ve bana yaşam amacı oluyor. Sürekli dışarı spor yapmaya çıkıyorum. Spor yazmak bana ayrı tıpkı enerji veriyor” dedi.
Gaziantep Servi Erdemoğlu Mesleksel ve Ustalık Anadolu Lisesi’nde, 5 yıldır okul takımında uçan top oynayan 12 sınıf öğrencisi Ceylan Özçelik, 2021’nin Ilkgüz ayında geçirdiği gidiş geliş kazası nedeniyle iyi bacağını kaybetti. Tedaviye alınan Özçelik, 10 kamer kabilinden güdük sürede kendisini toparlayıp, kesilen bacağına rağmen voleybolu bırakmadı. Özçelik, bedenî özürlü sporcuların vadi aldığı Oturarak Voleybol Avrat Milli Takımı’nda savaşım vermeye başladı.
‘BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ALMAK İSTİYORUM’Aksaray’daki dinlenme kampı çalışmalarında düzlük alan Ceylan Özçelik, yaşadığı olayın ardından hayata küsmeyip, voleybol ile yeniden ayağa kalktığını belirtti. Özçelik, “Kaza yapmadan önceki lisede voleybol oynuyordum. Kazadan bilahare evde durmak namına yeniden spor yarmak istedim. Daha sonraları voleybolda kendimi gösterdim ve oturarak kadınlar mili takımına seçildim. Çok iyice ve hava verici ayrımsız görüngü. Alelade içim hamarat ediyor ve heyecanlıyım. Normalde çok çalışkan biriyim. Gitar çalışıyorum, yüzme birlikte gençler kategorisinde Gaziantep ikincisiyim ve mütenevvi dallarda madalyalarım var. Bibi hikmet tedaviye gidiyorum. Ilçe sonrası okulumu bırakmadım ve vazıh liseye gidiyorum. İleride BESYO okuyup, beden terbiyesi öğretmeni olmayı hedefliyorum” dedi.’SPOR BOŞALTMAK BENİ HAYATTA TUTUYOR’Okul servisinden indiği tam mevrut otomobilin çarpması sonucu salim bacağını kaybettiğini anlatan Özçelik, “Bacağımın dizden aşağısını kangrene dönüşmesi sonucu damarlarımın tıkanması ile bacağımı koymak zorunda kaldılar. Bu süreçte ailem, bana çok apotr oldu. Annem, babam ve iki ağabeyim daima beraberinde yerine bana kuvvet verdiler. Kendimi sakat namına görmüyorum. Spor yapmayı çokça seviyorum. Spor açmak beni hayatta tutuyor ve bana hayat amacı oluyor. Daim hariç spor yapmaya çıkıyorum. Spor fethetmek bana ayrı ayrımsız erke veriyor. Hayallerimi vurmak üzere spor yapıyorum. Operasyon olduktan bilahare evde tek oturmadım. Sargılarımla bile dışarı çıktığım olmuştu. Hiç moralimi bozup, depresyona girmedim. Bacağımın kesilmesini dahi tıpkı bariyer adına görmedim. Aksaray kampı haddinden fazla eli nimetli geçiyor. Alışılagelen voleybol ile oturarak uçan top haddinden fazla farklı. Milli takımda çokça farklı şeyler öğreniyorum. Hocalarım üstelik çokça koruyucu oluyor ve kampımız bol geçiyor. Takımın arz genci olduğum amacıyla ablalarım de bana apotr oluyor” diye niteleyerek konuştu.
