Odunlukta farelerle yaşıyordu… Eskimemiş evine kavuşunca gözyaşlarına bariyer olamadı

Odunlukta farelerle yaşıyordu… Kullanılmamış evine kavuşunca gözyaşlarına engel olamadı

Tunceli’da odunlukta hayat dolu yurttaş, yeni evine yerleşmenin mutluluğunu yaşadı

22 aktarılma odunlukta farelerle yaşadı, yeni evine kavuşunca gözyaşlarına bariyer olamadı

TUNCELİ – Tunceli’bile hayat dolu Adalet Ekici, oturduğu evden atılmasının ardından sakat oğluyla kaldığı odunluktan Tunceli Valiliği yoluyla çıkartılarak, yeni evine yerleştirildi. Isıdam tıpkı yuvaya mülaki Ekici, mutluluk gözyaşlarına bariyer olamadı.

Tunceli’bile hareketli Doğruluk Ekici (64), eşinden ayrılmasının ardından mânialı oğluyla alay malay tıpkı aile tuttu. Benzeri süre burada artan Ekici, icar parasını çakozlamak üzere gittiği gündelik işten dönerken ocak sahibi eliyle eşyalarının dışarı atıldığını gördü. Komşularının sayesinde eşyalarını boş tıpkı odunluğa düz 7 yavru annesi Ekici, gelişigüzel yaşadığı evladıyla farelerin cirit attığı odunlukta 22 gün süresince dirim savaşı verdi. Ekici, yaşadığı zorlukları Mahalle Muhtarı Selma İzci’ye anlattı. Muhtar İzci, Tunceli Valisi Mehmet Mürtefi Özkan ile görüşerek durumu anlattı. Temel Ekici ile bir araya gelen Vali Özkan, Ekici’nin bilcümle masraflarının karşılanarak kullanılmamış ayrımsız eve çıkartılması ve lazım eşyaların alınması yönünde ekiplere emir verdi. Ekipler tarafından farelerin olduğu odunluktan alınan Ekici, eskimemiş evine yerleştirildi. Hamam yuvasına kavuşmanın mutluluğunu etkili ve Vali Özkan’a teşekkürname eden Ekici, mutluluk gözyaşlarına engel olamadı.

“Evvel Tanrı’a, sonradan devletime sığındım”

Çocuklarının hepsinin değişik bir yerde olduğunu belirten Ekici, “2013 yılından itibaren eşimden ayrı bir şekilde yaşıyorum. Atatürk Mahallesi’nde yaşıyordum, ocak sahibim kul evde yokken eşyalarımı hariç atmış. Ben o koridor temizliğe gitmiştim, geldiğimde kapıların kırıldığını, eşyaların hariç atıldığını gördüm. Yağmurun altında o tün kaldım. Kayırıcı, bacanak ve komşularım o tün koruyucu oldu. Tanrı hepsinden razı olsun. Ayrımsız odunluğa eşyalarımı attılar, orada hayatıma bitmeme ettim. Fareler etrafımda cirit atıyordu. Odunlukta ne yatacak meydan vardı hangi dahi apayrı tıpkısı öz, elan elhak tek husus yoktu. Üzüntülerimle bütün Tanrı’ı çağırdım, Allah’ım sen büyüksün, şu kapıyı bana arala diye niteleyerek. Ilk Tanrı’a sonradan, devletime sığındım” dedi.

“Valiliğimizden bana şişman bir destek geldi”

Yaşadığı zorluklarını anlatan Ekici, “Yaşadığım odunluğun kapıları bilcümle açıktı, ondan ortalık de buz gibiydi. Sandalyede oturarak yekpare 22 çağ ben ve çocuğum tuhaf altında sarsakça sabahleyin olmasını bekliyorduk. Son umar namına mahalle muhtarına selen verdik. Muhtarımız gelip benimle görüştü, oradan direkt valiliğe geçtik. Allah valimizden razı olsun. Durumu açıklama ettikten bilahare valimiz, ‘Gereken hangi varsa yapılsın’ dedi. Oradan bana konu aralandı ve valiliğimizden bana büyük bir destek geldi. Açacak alınarak bu eve yerleştirildim” diye konuştu.

“Gözümden akanlar bahtiyarlık gözyaşı”

Demin şen ve erinçli olduklarını dile getiren Ekici, “Abat bir şekilde başımı indirip bile uyuyabiliyorum. Ben o odunluktan, farelerden ve soğuktan kurtuldum. Neredeyse ayaklarımı kaybediyordum. Dizlerim şişik olduğu için haddinden fazla fazla yürüyemiyorum. Ben orada kalsaydım filhakika ölürdüm. Bu kapı bana açıldı. Bana yardım yazar buraya yerleştirdiler Cenabı Cenabıhak yoldaşları olsun. Kış olsaydı ben ne yapardım? Bire Bir odam hazırlandı; kanepelerim geldi, televizyonumu kurdular, masam oldu. Rabbim temas şeyden önce keyif ve geçim versin. Bu kapıyı bana valim açtı, Allah bile onun yardımcısı olsun. Gözümden akanlar bahtiyarlık gözyaşı. Zaman benim üzere ayrı aynı acun. Bana yapılanlardan periferi herkese teşekkür ederim” şeklinde konuştu.

Share: