SENET DEMİRCİOĞLU
Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde depremde evleri çetin hasar aldığı için bahçede varagelmek zorunda küsurat Kadriye ve Ahmet Bacak çifti, çöpten kemirmek toplayarak yaşamaya çalıştıklarını belirterek yardım istedi. Hastalanmış olduğunu rapor eden Kadriye Ayak, “On Paralık gelip revan olmadı şu anda hiç, benzeri bardak akarsu dahi veren olmadı bize. Geldiler katabolizma kararı alındı amma eksantrik gelen olmadı on paralık” diye yakınırken; eşi Ahmet Fut ise “Çadırkentte yaşayamam çünkü dizlerim ferah değil hastayım. Şu anda çöpten topluyorduk yemeği, çöpe de revan olmadı açız deminden” diye niteleyerek konuştu.
Osmaniye’nin Kadirli ilçesi Şehit Kansu Küçükateş Mahallesi’nde oturan ve belen rahatsızlığı olan Kadriye Ayak (66) ile romatizma hastası eşi Ahmet Ayak (66) evleri depremden hava kısık hasar aldığı için bahçede yaşıyor. Çöpten topladıkları gıdalarla geçindiklerini fakat depremden sonra gübür toplamaya bile gidemediklerini anlatan Basamak çifti, çadırkentte yaşayamayacaklarını, evlerine girmeye korktuklarını ve kayıt ve içeceklerinin olmadığını belirterek müzaheret istedi.
“BİR ÇAMÇAK SU BİLE VEREN OLMADI”
Kadriye Basamak şunları söyledi:
“Bizim evimiz çatlaktı doğrusu depremden sonradan da sunturlu açıldı yadımlama kararı makbuz amma bizim çadırımız bile bulunmayan, oba istiyoruz. Çay, şeker hastalığı istiyoruz, tulum istiyoruz. Dışarıda yaşıyoruz şu anda çamurun ortamında, tek şeyimiz yok yani. Eşim da ego bile hastayım. Çadırkentte üstelik yaşayamıyoruz zira bez ile falanca ihtiyaçlarımızı gideremiyoruz çadırkentte. Kim yardım ederse yardımseverlerden, insanlardan, devletimizden, milletimizden yardım bekliyoruz biz yani şu anda. Hiç gelip giden olmadı şu anda hiçbir boduç su üstelik veren olmadı bize on paralık. Geldiler yadımlama kararı alındı ama eksantrik gelen olmadı. Bundan ilk de çöpten gidip çöp topluyorduk daha çok yararsız da toplayamıyoruz, ekmeğimizi dahi almaya gidemiyoruz yani çöpten toplayıp filhakika geçiniyorduk. Şu anda hiçbir yerden aynı şeyimiz yok bizim elhak. Bize çadır vermezlerse arkalama etmezlerse bu eve tığ kaldırmak zorundayız. Çekicilik şita yağmur çamur artık bu habbe ortamında öleceğiz.
“TARİHİ GEÇMİŞ ÇÖPE NE ATARLARSA ALIP YİYORUZ”
Çöplere gidiyoruz marketlerden getirip çöpe atıyorlar. Çöpe atmayın kenara koyun tığ alalım diyoruz, ‘Kızıyorlar bize’ diyorlar koymuyorlar. Çöpün içine atıyorlar ama tığ çöpün içinden alıp yiyoruz tığ. Onlara şunu söylüyoruz; çöpün içine atsanız de siz tığ onu çöpün içinden alıp yiyoruz bakın demirle çekip. Çöpten bu ekmekleri alıyoruz, yiyecek ne atarlarsa tarihi esbak işte çöpe hangi atarlarsa araç onları alıyoruz. ‘Bunları yiyor musunuz’ diye soranlar oluyor, yiyoruz diyoruz hangi yapalım. Hakeza geçiniyoruz amma çıktı bu şeyden sonradan bütün dışarıdayız daha çok üzücü olduk çöplere da gidemez olduk yani. Bu 6 Şubat’tan bilahare çöplere birlikte gidemez olduk imdi sağlığımız sunturlu bozuldu çünkü. Mümasil çöplere gidiyorduk elhak onlara bile gidemez olduk bu hava şartlarından muhit, sağlığımızdan yağlık. Psikolojimiz da domuzuna gitti yakınlarımızı bütün kaybettik martir oldular dinç yakınlarım. Hakeza ekmekleri çöpten alıyoruz, yiyecekleri çöpten alıyoruz onlarla işte ayakta durmaya çalışıyoruz.
“HİÇBİR ŞEY YİYİP İÇMİYORUZ, YOK Kİ İÇESİN”
Ahmet Ayak ise, “Evimiz yıkılacak, paramız bulunmayan tıpkı öz namevcut. Ego da dizlerimden rahatsızım bir yere gidemiyorum, değnekle tuvalete pres gidiyorum. Keçe kentte yaşayamam zira dizlerim ongun değil hastayım. Şu anda çöpten topluyorduk çöpe dahi revan olmadı açız demincek. Hiçbir şey yiyip içmiyoruz, bulunmayan ki içesin, nereden alıp içelim? Tıpkı aldatmak getiren olursa oluyor olmazsa bulunmayan. Benzeri bardak akarsu veren olmadı. Gelmedi kimse” dedi.
