Karaman’ın Ermenek ilçesindeki kömür ocağında, seylap sonucu 18 işçinin hayatını kaybettiği eroin kazasının üzerinden 8 yıl geçse dahi yakınlarının madencilere özlemi önceki günkü kabil tazeliğini koruyor.

Pamuklu köyü Cenne mevkisinde 28 Ilk Teşrin 2014’te Başmaklık Şekerler Madencilik Şirketine ilişkin linyit ocağında meydana gelen beyaz zehir faciasında, 38 dönme süren taharri kurtarma çalışmaları sonucunda 18 işçinin cansız bedenine ulaşıldı.

Olayın üzerinden güzeşte 8 yılda, madenci yakınları, kaybettiklerinin peşi sıra gözyaşı dökerken benzeri taraftan da maltalık mücadelesini sürdürüyor.

Acının sunu fazla yaşandığı yerlerden biri bile Aşağıçağlar köyü… Kazada hayatını kaybeden İsa Gözbaşı, Bahri Üzer, Hüsnü Çolak, Osman Çoksöyler, Yüce Haznedar ve Verimli Haznedar’ın kabirleri köy mezarlığında yanında bulunuyor.

Yakınlarının kabirlerini kazanın 8’inci yılında ziyaret fail madenci herif ve çocukları, his meşgul anlar yaşadı.

Kazancı beldesi Gökçeler Mahallesi’nde faal ve olayın ardından kurtarma çalışmaları sürerken “Oğlum yüzme üstelik bilmezdi, suyun içre hangi yaptı?” sözleriyle hafızalarda yer alan Ayşe Mavi, 2 sene ilk 28 Eylül’dahi eşi Recep Gökçe’yi Kovid-19’dan kaybedince acısı ikiye katlandı.

“Gelinim torunum gitti. Dağıldık, yapayalnız kaldım”

Ayşe Mavi, AA muhabirine, oğlu ve eşini çok özlediğini söyledi.

Oğlunun acısının, kazanın üzerinden 8 yıl geçmesine karşın halen dinmediğini vurgulayan Mavi şunları kaydetti:

“Özlüyorum amma özlesem hangi yapacağım? Geçkin kabilinden bugün gibi 8 yıl olmuş. Hangi oğlum kaldı, hangi kocam kaldı. Kocam birlikte gitti oğlum bile gitti. Detaylı zamandır mezarlarına de gidemiyorum. Bartın’daki kazayı duydum, üzüldüm amma üzülsem ne yapacağım, elimden ayrımsız gelen mi var? Revan gitti. Deminden yanımda kimesne kalmadı. Dallar apayrı yerlerde. Yanımda oğlum vardı, kocam vardı, öldüler. Gelinim torunum gitti. Dağıldık, yapyalnız kaldım.”

“8 sene geçti dile görgüsüz”

Kazada eşini kaybeden Şadiye Çoksöyler da acılarının hiç azalmadığını aktardı.

Acılarıyla yaşamaya alışmaya çalıştıklarını anlatan Çoksöyler, “8 sene geçti dile süssüz. Bartın’üstelik 41 canımızı henüz kaybettik. Onların acısını ilgiyle paylaşıyorum. Şehitlerimize rahmet yaralılarımıza ivedi iflah, ölenlerin yakınlarına sabır diliyorum. Bu acıyı sadece yaşayanlar agâh. 8 yıl geçti, çocuklarımız beşikteydi, büyüdüler. Onlarla alay malay biz da büyüdük.” diye konuştu.

Kazada eşini kaybeden Fadime Haznedar ise o günü tek unutamadığını, acılarının on paralık bitmediğini söyledi.

Yedikleri yemeğin de tadı olmadığını aktaran Haznedar, Bartın’daki maden kazasına bile haddinden fazla üzüldüklerini bildirdi.

Bartın’daki kazayı duyduklarında 2014’teki acıyı yine yaşadıklarını dile getiren Haznedar, “Esasen ocaklar söndü. Konuşamıyorum, titriyorum, sözün bittiği yerdeyiz. Biz bu acıları çektik. Onlar orada, biz burada yandık ama olmadı. Başları sıhhatli olsun. O babasız evlatların Tanrı yardımcıları olsun. Oraya gitmek istedim, gidemedim. İşte demincek mezardayız. Başındayız, ‘Kalk’ desen kalkmaz, yemeden içmeden rüyana gelirse görürsün. Onu dahi Allah müsaade verirse.” ifadesini kullandı.

Kazada 2 oğlunu kaybeden Şükrü Haznedar dahi üzerinden 8 yıl geçmesine karşın olayı evvel kabilinden hatırladıklarını, herhangi bir çukur ziyaretinde benzeri acıları yaşadıklarını anlattı.

Kazada eşi Verimli Haznedar’ı kaybeden Şadiye Haznedar bile acılarının sürdüğünü belirtti.