Tunceli’de güçlü Türe Ekici, oturduğu evden atılmasının arkası sıra mânialı oğluyla kaldığı odunluktan Tunceli Valiliği vasıtasıyla çıkartılarak, yeni evine yerleştirildi. Isıdam tıpkısı yuvaya kavuşan Ekici, mutluluk gözyaşlarına engel olamadı.
Tunceli’üstelik ateş parçası Doğruluk Ekici (64), eşinden ayrılmasının arkası sıra sakat oğluyla gelişigüzel bire bir sülale tuttu. Tıpkısı süre burada artan Ekici, kira parasını hissetmek amacıyla gittiği yevmiye işten dönerken aile sahibi eliyle eşyalarının hariç atıldığını gördü. Komşularının sebebiyle eşyalarını abes bire bir odunluğa düz 7 yavru annesi Ekici, birlikte yaşadığı evladıyla farelerin cirit attığı odunlukta 22 dönme boyunca yaşam savaşı verdi. Ekici, yaşadığı zorlukları Muhtar Selma İzci’ye anlattı. Muhtar İzci, Tunceli Valisi Mehmet Şanlı Özkan ile görüşerek durumu anlattı. Ana Ekici ile tıpkı araya gelen Vali Özkan, Ekici’nin bilcümle masraflarının karşılanarak kullanılmamış aynı eve çıkartılması ve lazım eşyaların alınması yönünde ekiplere komut verdi. Ekipler yoluyla farelerin olduğu odunluktan alınan Ekici, eskimemiş evine yerleştirildi. Sıcak yuvasına kavuşmanın mutluluğunu hayat dolu ve Vali Özkan’a teşekkürname eden Ekici, bahtiyarlık gözyaşlarına bariyer olamadı.
“Ilk Allah’a, bilahare devletime sığındım”
Çocuklarının hepsinin farklı tıpkı yerde olduğunu tamlayan Ekici, “2013 yılından itibaren eşimden ayrı tıpkı şekilde yaşıyorum. Atatürk Mahallesi’nde yaşıyordum, karı sahibim köle evde yokken eşyalarımı hariç atmış. Ben o geçenek temizliğe gitmiştim, geldiğimde kapıların kırıldığını, eşyaların hariç atıldığını gördüm. Yağmurun altında o akşam kaldım. Insan, bacanak ve komşularım o şeb yardımcı oldu. Allah hepsinden razı olsun. Tıpkısı odunluğa eşyalarımı attılar, orada hayatıma bitmeme ettim. Fareler etrafımda cirit oyunu atıyordu. Odunlukta ne yatacak yer vardı hangi üstelik eksantrik tıpkı şey, elan filhakika tek husus yoktu. Üzüntülerimle hep Allah’ı çağırdım, Cenabıhak’ım sen büyüksün, şu kapıyı bana arala diye. Önceki Tanrı’a sonra, devletime sığındım” dedi.
“Valiliğimizden bana iri benzeri bindi geldi”
Yaşadığı zorluklarını anlatan Ekici, “Yaşadığım odunluğun kapıları bütün açıktı, ondan ekolojik ortam dahi buz gibiydi. Sandalyede oturarak mecmu 22 ahit ben ve çocuğum sıçandişi altında titreyerek sabahleyin olmasını bekliyorduk. Akıbet merhem olarak mahalle muhtarına bilgi verdik. Muhtarımız gelip benimle görüştü, oradan aracısız valiliğe geçtik. Tanrı valimizden razı olsun. Durumu açıklama ettikten sonraları valimiz, ‘Gereken hangi varsa yapılsın’ dedi. Oradan bana başlık aralandı ve valiliğimizden bana nazik ayrımsız destek geldi. Anahtar alınarak bu eve yerleştirildim” diyerek konuştu.
“Gözümden akanlar mutluluk yaş”
Deminden bayındır ve erinçli olduklarını dile getiren Ekici, “Rahat benzeri şekilde başımı indirip birlikte uyuyabiliyorum. Ego o odunluktan, farelerden ve soğuktan kurtuldum. Az Daha ayaklarımı kaybediyordum. Dizlerim çıkkın olduğu amacıyla çokça çok yürüyemiyorum. Ego orada kalsaydım zaten ölürdüm. Bu kapı bana açıldı. Bana müzaheret yazar buraya yerleştirdiler Cenabı Cenabıhak yoldaşları olsun. Şita olsaydı ben hangi yapardım? Tıpkısı odam hazırlandı; kanepelerim geldi, televizyonumu kurdular, masam oldu. Rabbim seçkin şeyden evvel esenlik ve geçim versin. Bu kapıyı bana valim açtı, Allah bile onun yardımcısı olsun. Gözümden akanlar mutluluk gözyaşı. Zaman benim için ayrı tıpkı acun. Bana yapılanlardan periferi herkese teşekkürname ederim” şeklinde konuştu. – TUNCELİ
